Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

Ο ραγισμένος μύθος!

ΧΙΛΙΑΔΕΣ οι ψηφοφόροι σε όλη την Ελλάδα. Οι τριπλές εκλογές για τις Περιφέρειες, για τους Δήμους και το Ευρωκοινοβούλιο, έβγαλε για άλλη μια φορά τον κόσμο στους δρόμους. Με την έννοια ότι για να συμπληρωθούν όλα αυτά τα ψηφοδέλτια, για να γεμίσουν με ονόματα, χρειάζεται κόσμος και κοσμάκης.
            Συναντάς κάθε λογής υποψηφίους. Και τους συναντάς παντού. Το πρωί της Κυριακής στις εκκλησίες, να μοιράζουν καρτούλες και χαμόγελα. Στα πανηγύρια και στις τοπικές γιορτές μαζί με τον δεσπότη να σφίγγουν χέρια και να προσεύχονται ευλαβικά για ελάχιστη φορά στη ζωή τους. Στα μνήματα να μοιράζουν καρτούλες στους τεθλιμμένους συγγενείς, να εύχονται «ζωή σε λόγου σας» και αν μπορούσαν, ίσως να υπόσχονταν και ζωήν αιώνιον ή ανάσταση νεκρού… ψηφοφόρου! Ποιος ξέρει… μπορεί να γίνει κι αυτό κάποτε!
            Στις λαϊκές αγορές δείχνουν αμέριστο ενδιαφέρον για την σακούλα με τ’ αγγουράκια και τα μαρούλια… το δείχνουν στα μάτια τους… ότι αν μπορούσαν, «να, μα τω Χριστό δηλαδή…», θα μας γέμιζαν ξανά από μια δεύτερη σακούλα! Όμως πρώτα πρέπει να τους ψηφίσουμε, να τους στείλουμε στην εξουσία, όχι στα έδρανα της αντιπολίτευσης και μετά… έχει ο Θεός!
            Πάνω απ’ όλα όμως, πέρα από όσα υπόσχονται όλοι αυτοί οι υποψήφιοι ότι θα κάνουν, όλοι έχουν ένα μοναδικό κοινό: έχουν όραμα! Για τον τόπο, για την πόλη, για τη χώρα! Οι περισσότεροι απ’ αυτούς, έχουν γράψει πέντε λόγια σ’ ένα χαρτί και τα επαναλαμβάνουν μέχρι να μουδιάσει η γλώσσα τους.
            Κάποιοι γνωρίζουν ότι οι δυνάμεις τους για τη συλλογή των σταυρών είναι χαμηλές και είναι πιο χαλαροί! Οι άλλοι ξεσκίζονται στο περπάτημα, στους καφέδες και στα ουζάκια! Διάφορα υπόσχονται διάφορα και πολλοί υπόσχονται ακόμα περισσότερα.
            Ένας τύπος τύπωσε καρτούλες, όπου επισημαίνει ότι δεν είναι υποψήφιος. Κάνει τελεμενού σουβλάκια στα εκλογικά κέντρα! Διαθέτει χιούμορ! Κάποιοι άλλοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι εκλογές είναι πολιτικές, (τι άλλο θα μπορούσαν να ήταν δηλαδή…), ότι θα καθορίσουν την πορεία της συγκυβέρνησης και της χώρας (βλέπε Βενιζέλο) και άλλα πολλά και διάφορα.
            Όμως είναι και μερικές φορές που πικραίνομαι, γιατί βλέπω ανθρώπους που δεν θα ήθελα να τους υποψηφίους με κανένα απολύτως κόμμα, με κανέναν απολύτως συνδυασμό, με καμιά δημοτική ή περιφερειακή παράταξη, ούτε καν στον πολιτιστικό σύλλογο της γειτονιάς τους. Είναι άνθρωποι που καθημερινά διαχέουν την σκέψη τους προς τη δική μας! Είναι κάτι σαν δάσκαλοι που μεταγγίζουν την γνώση και αίφνης είναι σαν να τα μηδενίζουν όλα με τη μία!
            Θα αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, με το όνομα του καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης και υπέροχο συγγραφέα και διανοούμενο, Γιώργο Γραμματικάκη. Που πριν από μερικούς μήνες έγινε και επίτιμος δημότης Δράμας. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν «μη πολιτικοί» πολιτικοί! Είσαι βασικά ό,τι δηλώσεις, την στιγμή που θα το δηλώσεις. Μετά σου μένει η ρετσινιά.
            Ο διανοούμενος και συγγραφές Γιώργος Γραμματικάκης, δεν έχει ανάγκη να δηλώσει «παρών» με το να κατεβεί υποψήφιος πολιτικός! Είναι ήδη «παρών» στη ζωή μας και μας συμβουλεύει με τα όσα έχει γράψει και όσα έχει διδάξει. Είναι κακή εικόνα για τα μάτια μου, να  τον βλέπω να διεκδικεί ψήφο! Όποιος κι αν είναι ο πολιτικός συνδυασμός, δεν μπορεί να υπηρετήσει καμία απολύτως αλήθεια. Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο, γιατί πάντα κάτι θα υπάρχει από πίσω, που θα απομακρύνει από τις απόλυτες αλήθειες.

            Οι πολιτικοί στην Ελλάδα δεν έχουν καλό όνομα. Και δεν θα ήθελα η καρδιά μου, να εντάξει αυτόν τον άνθρωπο σ’ αυτή τη διαφορετική συνομοταξία! Θέλω να συνεχίσει να τριβελίζει το μυαλό μου με τα κείμενά του, να δονεί την σκέψη μου, να την κάνει να ψάχνει ορίζοντες και μακρινά αστέρια. Όχι να καθηλώνεται μέσα από σαθρές πολιτικές φράσεις. Πραγματικά λυπήθηκα πάρα πολύ και ήθελα να το εκφράσω. Είναι ένας άνθρωπος, που έχει γύρω του έναν μύθο! Τι κρίμα που τον ράγισε ο ίδιος…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου